Gökhan Dağıstanlı’nın ikinci kitabı Kimsesiz Şarkılar, raflardaki yerini aldı.
Kafa Mecmuası yazarı Gökhan Dağıstanlı’nın 2017 senesinde yayınlanan ve binlerce okurla buluşan ilk kitabı ‘Kimsesiz Mektuplar’dan sonra İnkılap Kitabevi’nden çıkan yeni kitabı ‘Kimsesiz Şarkılar’, raflardaki yerini aldı. 

Okuyucuları yolu şarkılardan geçen tanıdık bir dünyaya davet ediyor!

Kimsesiz Şarkılar, hepimizin bildiği 7 tane şarkı için yazılmış öykülerden oluşuyor. Yazar, kitabında şarkıların reel öykülerine bağlı kalmak yerine, şarkıyı dinlediğinde zekasında canlanan öyküleri, hatıraları kaleme alıyor ve bu yeni kitabıyla okuyucularını yolu şarkılardan geçen tanıdık bir dünyaya davet ediyor.  

“Binlerce şarkının refakatinde geçti hoşum senelerimiz. Kimi zaman kolumuzu yakaladılar, kimi zaman sırtımızı okşadılar. Bazen yerden kaldırdılar bazen yere vurdular. Şarkıyı yazan ne yaşadı ne düşündü öğrenemeyiz ama dinlediğimiz her şarkı kafamızda bize dair bir fotoğraf çizmiştir.” laflarıyla kitabının çıkış fikrini açıklayan Dağıstanlı, yeni kitabı için, “Yeni sevgilinin heyecanını, yürüyen ilişkinin şüphesini, biten bir aşkın üzüntüsünü, yitirdiklerimizin efkârını, kızdıklarımızın hiddetini bulduk şarkılarda. Hep kendimize benzettik dinlediklerimizi. Kendi yaşamlarımıza yorduk. Kalbimize serip duygularımızın izdüşümleriyle çakıştırdık. Uykularımıza gardiyan, uykusuzluklarımıza yoldaş yaptık. İşte bu “Kimsesiz Şarkılar” kitabımın satırları da vicdanıma dokunmuş şarkıların bendeki yansımalarıdır. Reel hikâyelerinin değişik olmasıyla ilgilenmiyorum. Zira bir şarkıyla sınıyorsanız anlatmayı, anlatabilecekleriniz karşınızdakinin tecrübelediği ya da hayal edebildiği kadardır.” dedi.

Kitaptan kısa bir alıntı

Bir tabutta doğar insan ve hakikat gözlerini kapatınca görmeye başlar. Son soluğu verince vazgeçer cayır cayır yanmayı. Toprakla bir olup hayata karışır. Unuttuğu ne varsa hatırlar. Bu surattan bir cenazede, ne yapacağını cesetten daha iyi bilen yoktur. Büyük bir üzüntüyü katılımcıların omzuna yüklemiştir. Yalnızca uzanıp durmaktır orada işi. Ama geride kalanlar öyle mi? Naçarlığın en üst noktasıdır bu. Hiçbir mücadelenin netice vermeyeceği bu hâl insana gücünün hudutlarını anımsatır.