“Karşı gelme bozukluğu” diğer ismiyle “patolojik inadın” tanı alan bir hastalık olduğuna dikkat toplayan uzmanlar, hastalığın oluşmasında yanlış aile tavırlarının tesirini vurguluyor. Patolojik inatlaşmanın en ehemmiyetli bulgusunun dikkat yetersizliği, çok kolay ağlama ve saldırganlık olduğunu belirten uzmanlara göre, zamanında müdahale edilmezse özellikle ergenlik yarıyılında daha büyük meselelere yol açabiliyor.

Üsküdar Üniversitesi NPİSTANBUL Beyin Sağlık Kurumu Çocuk ve Ergen Psikiyatri Üniteyi Uzman Muayenehane Psikolog Leyla Arslan, çocuklarda inatlaşmanın muhakkak miktarlarda kabul edilebilir bir vaziyet olduğunu belirterek bunun patolojik inat ile karıştırılmaması gerektiğini söyledi.

PATOLOJİK İNATLAŞMA BİR HASTALIKTIR

Patolojik inatlaşmanın tanı alan bir hastalık olduğunu belirten Leyla Arslan, “Patolojik inat, çocuğun bir şey yapmak istememesi ve ağzınızdan çıkan her sözcüğün tersini size söylemesidir. Biz buna karşı gelme bozukluğu diyoruz. Psikolojide bu tanı alan bir hastalık ve genellikle bunun büyümesinde aile tavırlarının da tesiri var. Mesela çocuk yaptığı her şey için ödül alırsa yapmadığı zaman bir şey almıyorsa kendiliğinden bir sey yapmak istemez. Bazı vaziyetlerde de aile farkına varmadan çocukta istemediği tutumu pekiştiriyor. Çocuk kendiliğinden bir şey yapmayı vazgeçiyor ve tersine davranıyor aile istenmedik tutumu yapmaması için ödüllendiriyor. Bu vaziyet istenmedik tutumu pekiştiriyor. Aile ve çocuk zorlayıcı bir gidişatla karşı karşıya kalınca yanlış tutumlar pekişiyor “dedi.

Dikkat yetersizliği rehabilitasyon edilmediğinde karşı gelme tutumu oluşuyor!

Anne-babanın yanlış tavırlarının bu hastalığa zemin oluşturduğunu belirten Arslan, “Anne, çocuktan rastgele bir arz gelmediği halde çocuğun yapacağı her işi ödüle bağlıyor. Çocuk ikincil hasılat olarak tavır yapmamak üzere her zaman için direnç gösteriyor”. Annenin yanlış pekiştirmeleri bu hastalığın ortaya çıkmasını sıklaştırıyor. Karşı gelme tutumu çocuğun asılda bir dikkat yetersizliği ya da bilme eforluğu varsa başka bir deyişle algılarında bir bozukluk varsa ortaya çıkıyor. Çocuğun algılarındaki bir bozukluğu evvelden tespit edemediğiniz zaman karşınıza başka bir mesele olarak geliyor.

Dikkat yetersizliği olan bir çocuk, gördüğü şeyi bizden değişik gören bir çocuktur. Çocuklar için sabırla oturamamak, çok ağlamak ve konuşmadan yürümeye başlamak birer bulgudur. Böyle bir çocukta dikkat yetersizliği olma olasılığı yüksektir. Bunu rehabilitasyon etmediğiniz zaman patolojik inatlaşmayı fark etmeden yaratıyorsunuz. Karşı gelme tutumu dikkat yetersizliğine ek olarak büyüyor.

ERGENLİK YARIYILINDA BÜYÜK MESELELER ORTAYA ÇIKIYOR!

Karşı gelme tutumu başka bir deyişle patolojik inatlaşmanın erken yarıyılda rehabilitasyon edilmemesi halinde ergenlik yarıyılında daha büyük meselelerin ortaya çıkabilmektedir. Bunu hastalık olarak görmeyip kolay bir inatlaşma olarak görürseniz ergenlik yarıyılında o çocuğukla bağlantının giderek zorlaştığınıve çatışmaların çoğaldığını görebilirsiniz. Mesela 15 yaşında babası ona araba vermezse kaçırabileceğine tanık oluyorsunuz. Mektebe gitmemek üzere dayandığına tanık oluyorsunuz.

Ders çalışmamak üzere sabrettiğini görüyorsunuz. Patolojik inatlaşmanın başka bulguları var: Bu çocuklar çok kolay ağlıyorlar, saldırgan olabiliyorlar. Sövüp haykırabiliyorlar, uzun bir zaman bir işi yapmıyorlar. 20 dakikadan fazla bir yerde kalmıyor başka bir deyişle dikkat meseleyi de yaşıyor. Bir de aileden başka şahıslara da karşı geliyorlar misalin hocaya tekme atabiliyorlar.

Bu tip çocukların son zamanlarda rakamlarının çok çoğaldığını görüyoruz ve gelen fertlerde yalnızca dikkat yetersizliği yok karşı gelme tavrı da gelişmiş oluyor. Bu çok düşündürücü bir gidişattır, zira annesine ve babasına tekme atan çocuğun cemiyette saygı göstereceği kimse de kalmamış oluyor. Muayenehane pratikte gördüğümüz vaziyet, 7 yaşında annesine tekme atanbir çocuk 17 yaşına geldiğinde sağlık kurumuna uyuyor. Bunun miktarı yok çatışmanın çözülmesi gerekiyor. Bu inat mı, dayanma mı, alan okuma mı, hastalık mı, davranış yanılgısı mı var diye ailenin durup bir düşünmesi gerekli.

PATOLOJİK İNATLAŞMA AİLE DAVRANIŞLARINDAN KAYNAKLANIYOR

Patolojik inatlaşmanın daha çok aile davranışlarından kaynaklandığına dikkat toplayarak “Tavırlarda gördüğümüz yanlışlıklar, pervasızlık, fazla alaka ya da yanlış pekiştirme, çocuğu bütün olarak kavrayamama, duygularına empati yapamama, aile içinde ortaya çıkan problemleri çözememe ve pozitif uzlaşmacı model olamama olarak karşımıza çıkar. Bunların çoğalmasının nedeni, anne ve babalar çocuklarını izleyemiyor ve duygularını çok fazla fark edemiyor, çocuktaki negatif tutumu söndürmekte eksik kalıyor” diyerek ebeveynlere çocuklarıyla daha çok ilgilenmelerini ve yanlış tavırları ödüllendirmemelerini öneri etti.